İSLAM ADINA DOĞRU VE YANLIŞ OLABİLECEK CÜMLELER VE HÜKÜMLER

               Doğrunun ve yanlışın bu kadar iç içe girdiği ve karıştığı bir dönem yaşıyoruz. Pek çok konuda her şey birbirine karışmış. Hak yolu ile haram arasında çok ince bir çizgi ve çok kısa bir mesafe vardır. O bakımdan çok dikkat etmek zorundayız. Kıldan ince kılıçtan keskin denen o çizgiye çok dikkat etmeliyiz. Aksi halde, dünyamız bir yana ahretimizi kaybetmemiz bir anlık hataya bakmaktadır. Elbette yazacaklarım da yoruma açık ve belki pek çokları tarafından kabul görmeyecek cümleler ve hükümler olacaktır belki de. Ama ben yine de yazacağım ve zihnen ve kalben geldiğim noktadan düşüncelerimi ifade etmeyi bir hak ve görev sayıyorum.

                1-En son ve yegane hak din İslam olup tek değişmez kitap Kur’andır.  Allahın emir ve yasaklarını, gönderdiği kitabın hükümleri arasından araştırmak ve bulmaya, anlamaya çalışmak her müslümana farzdır.

                2-Şüphe yok ki Allah emir ve yasaklarının bulunduğu Kuran’ı elçisi vasıtası ile göndermiştir.

                3-Son peygamber ahirzaman peygamberi  Peygamber Efendimizin emir ve yasak olarak ağzından çıktığına inandığımız ilahi ve dünyevi her söz bizim için uymamız ve izlememiz gereken bir yoldur. Ancak vefatından ikiyüz yıl sonra toplanan binlerce sayfalık hadis kaynaklarını mutlak doğru ve kutsal kabul etmek mümkün değildir.

                4-Aynı şekilde vefatından sonra yüzlerce yıl hiçbir mezhep ve tarik söz konusu değil iken yüzlerce yıl sonra oluşmaya başlamış türlü mezhep ve tarikatler dinin vazgeçilmezi olmazsa olmazı değildir ve olamaz.

                5-Ancak İslam dininin sadece altıyüz sayfalık bir kutsal kitaptan ibaret sayıp her türlü kaynak ve mevzuatı da yok saymak ve adeta “kur-an Müslümanlığı” diye bir kavram icat etmek te asla doğru olamaz. Bu tıpkı anayasayı tek yasa kabul edip anayasa çerçevesinde oluşturulan türlü yasa, tüzük, yönetmelik ve uygulamaya dair talimatnameleri ve her türlü mevzuatı reddetmek ve yok saymak gibi değil midir?

                6-Bu çerçevede ümmet içinde kalın çizgilerle ayrışma nedeni olacak, mezhep, tarikat ve türlü kişiler etrafında oluşturulan guruplaşmaları yumuşatmak ve açıktan İslam ve kurana aykırı olmayan söz ve düşünceleri İslam düşüncesi dışına itmemek icap eder. 

                7-Dinimizi anlamak ve yaşamak konusunda büyük imkan ve kadrolara sahip olan Diyanet İşleri Başkanlığı’na büyük görevler düşmektedir.  Oysa ki bu idare fevkalade pasif ve yetersiz ve dirayetsiz bir yerde durmaktadır.

                8-Diyanet İşleri Başkanlığı bir araştırma ve istişare heyeti oluşturarak dinimizin ana kaynağı Kuran-ı kerim ve Peygamberimize ve İslam dininin özüne  ters ve muhalif ne kadar kişi, fikir, düşünce, tarikat, meşrep ve eğilim var ise bunları ayrıntıları ile ümmete anlatmalı, ilan etmeli ve yanlışları usulü dairesinde ortaya koymalıdır.

                9-Son yıllarda yayınlanan bir kısım meallerde ve tefsirlerde ve yorumlarda hem namaz hem de oruç ile ilgili diğer meallere çok ters yorumlar ve meal anlayışları ortaya çıkmıştır. Hatta namazın vakti ve  kılınış biçimi ile ilgili dahi farklı görüşler ileri sürülmektedir. Bu konulardaki ayrılıklar giderilmelidir. Zekatın miktarı ve verileceği yerler ile ilgili daha çık ve net açıklamalar yapılmalıdır. 

                10-Açıklanan nedenlerle, zihinlerde şüphe ve tereddüt oluşturacak uygulamalara karşı gerekli tedbirler alınmalıdır. Bu çerçevede:

                A-Cuma namazlarında bazı şehirlerde sadece on rekat namaz kılma uygulamasına gidilmiş ama çoğu beldede ise hala onaltı rekat Cuma namazı kılınmakla birlikte bir kısım cemaat ise farzı kıldıktan sonra, bir kısım imamların şiddetli karşı çıkmasına rağmen camiyi ve namazı terk edebilmektedir. Bu farklı uygulamalara bir son verilmelidir.

                B-Sakal-şerif, Hırka-i şerif ziyaretleri , hilye-i şerif, sakal suyu pazarlama, mübarek ayak izi olaylarını da aşan, idrar içme, hatta Kurandaki açık yasağa rağmen kan içme gibi iğrençliklerle dolu safsatalara karşı açık ve net bir tavır ortaya konmalıdır.

                C-Klasik olarak vaazlarda anlatıldığı üzere miraçta en son pazarlıkla beş vakit ve kırk rekata indirildiği anlatılan beş vakit namazın kırk rekat olması demek  kırk rekatın farz  olması demektir. Oysa ki kırk rekatın sadece 17 rekatı farzdır. Bu konular aydınlatılmalı  ve netleştirilmelidir.

                D-Keza müslümanın hayatı zorlaştırılmakta, türlü mezhep ve özellikle tarikatlerde nafile ibadetlerle adeta yaşanamaz ve uygulanamaz hale gelmektedir. Fakat müslümanın sosyal olarak toplumsal ilişkileri ve ahlakı üzerinde nafile ibadetler kadar durulmamakta dinimizin sosyal bir hayat ve olgu olarak hayatımıza gerçek manada hakim olması yönünde çalışmalar yapılmamaktadır. Bu eksiklikler giderilmelidir.

                E-İslam dinine inananların diğer inanç sahiplerine ve inancı olmayanlara karşı hak ve borçları konusunda yeterli bilgilendirme yapılmalıdır. Bu konudaki eksiklikler nedeni ile yerli yersiz düşmanlıklar ya da diyalog safsataları ile onları meşru görme, tanıma ve hoşgörmeler  sözkonusudur.  Yersiz ve haksız düşmanlık ta yanlıştır, diğer din ve inanç sahiplerini meşru görmek ve İslam ile eşit hak din görmek te. Bu konular layıkı ile anlatılmalıdır.

                F-Cihat ile ilgili yeterli bilgilendirme yoktur. Cihat kime karşı hangi şartlarda nasıl yapılmalıdır? Bu sorunun doğru cevabı verilmeli ve ümmet aydınlatılmalıdır. Allah kur’anda “size karşı savaş açanlar sizinle savaşmaktan vazgeçene kadar onlarla savaşın , vazgeçerler ise siz de vazgeçin, haddi aşmayın” buyurmakta. Yani kayıtsız şartsız savaş sözkonusu değil. Ayrıca tebliğ yolu ile cihat konusunda da  yeterli bilgilendirme yoktur.

                G-Kuran-ı Kerim’i  okuma ve ezberleme, hıfzetme ve hatmetme konusunda gösterilen gayretin kırkta biri anlama konusunda gösterilmemektedir. Bu bir faciadır.

                Diyanet İşleri Başkanlığı yukarıda sayılan hususlarda büyük bir vebal ve sorumluluk altında olup gerekli hazırlık ve çalışmayı yapmalı ve mesaiyi vermelidir.

                Dinimiz ile ilgili gelişigüzel ve keyfi hüküm verenlerin deşifre edilmesi ve dinimizin doğru ve olması gerektiği  biçimde ümmete anlatılması her şeyden çok önemlidir.  Burada açıklananlar düşünceler  kesin hüküm değil sadece şüphe ve tereddütlerin giderilmesi ve mutlak hakikatin araştırılması ve  hakim olması  konusunda bir davet ve uyarıdır.